قاب عکس

             برایم از رفتنت

            تصویری در چهارچوب در مانده

           وقاب عکسی بر دیوار

           صبح ها

          همین صبح ها

          جای خالیت

          در قلبم میخارد........     

جای خالی

                ترا

                در گودالی سرد به خاک سپردیم

               اما انجا

              جائی برای خاک سپردن

              لبخندت ،  مهربانی ها وعشق و محبتت نبود

             وتو همه آنها را با خود

             به آسمان بردی

             ترا

              در گودالی سرد به خاک سپردیم

             وسنگی سپید به سپیدی قلبت

             بر آن نهادیم  ونوشتیم

             مادر

            جای خالی تو زین پس یک سبد

            پر ز یاس و رازقی شد تا ابد .......

مادر

                       مادرم همه چیز می دوزد

                      گلهای زیبای هزار رنگ

                       روی پارچه کتان سفید

                       برودری های پر نقش

                       کنار پارچه های ساتن رنگی

                       مادرم همه چیز می دوزد

                       حتی انگشتانش را به روزگار

                       و شانه هایش را به بار آن

                       و اینک

                       خود را به آسمان دوخت

                       و رفت ..........

دل

                          دستت

                          دلم را گرفت

                          رفت

                         بی دل وخالی

                          و           

                           وامانده ام  .........