زمستان

 

       عطر نارنجی بامداد 

       می نشیند بر پرده اطاق 

       عقربه های ساعت دیواری 

       خوابند دوباره 

       ومی گریزند از بیداری 

       امروز هم که زمستان 

       که زمستان است وبرف 

       وکودکان برفی 

       در اسمان بی افتاب 

       خورشیدند 

       ومن 

       تنهائی هایم را 

       در گوشه های خاطراتم می بافم 

       تا در مرزهای بی چراغ چه کنم هایم  

       پنجره ای به گشایم  

       به افتاب........