سادگی های دلم

  

       راست بگو 

       من فرزند کدام درختم 

       ببین تمام تنم را یادگاری ها فتح کرده اند 

       چقدر برای لحظه های بی درختی شان 

       تکیه گاه شدم 

       اینک  

       که بی شاخ وبرگم 

       هیچ کس  

       به یاد خاطره ای نمی افتد  

       تا برتنم زخمی وتاریخی زند 

       برای سادگی های دلم 

        چیزی نمی خواهم...........