غروب

                غروب

                این تنها

               واژه

               از لبی ست

              که

              خورشید را

                             زمزمه میکرد.........

باد

                        انجیرها

                       از درختان فرو می افتند

                        خوب وشیرین اند

                        پوست های سرخشان

                        از هم باز می شوند

                                        ایا

                                       می شد

                                      من

                                      برای انجیرهای رسیده

                                                                     باد شمال باشم ؟

شب

                               شب است

                  اینک تمام چشمه سارهای پریشان

                 بلندتر سخن میگویند

                 وجان من نیز یک چشمه سار جوشان است

                               شب است

                تنها اکنون تمامی نغمه های عاشقان

                بیدار می شوند

                وجان من نیز یک نغمه عاشق است

                چیزی خاموش ناشده

                خاموش ناشدنی در درون من است

                 که میخواهد به زبان بیاید

                 اشتیاقی برای عشق در درون من است

                  که خود به زبان عشق سخن میگوید

                           شب است

                  کلام عشق جاری میشود

                   نور می شود

                   اه    

                             که چه شب بودم........