آواز دور دست ها
بر پلی ایستادم
در شبی مهتابی
آوازی از دور دست ها
به گوش می رسید
قطره ای طلائی
بر سطح لرزان قایقی
مست بدرون تاریکی شنا کرد
جان من
سازی زهی
در دستان نامرئی
می خواند
در پاسخ آواز دور دست ها
ومی لرزد
آیا
کسی گوش می دهد ؟ ......
ویپاسانا
ده روز
سکوت شریفه
چه شریف است
چه سخت است
چه سخت است
ذهن را باید پاک کرد
از بودها ونبودها
و بدنبال نفس حیات گشت
نفس حیات
با ذهنی باز
آگاه
هشیار
دم و باز دم
دم
و
باز دم
یعنی هنر زندگی
ویپاسانا
******
درختانی بسیار
برگ ریزان
دیوارهای بلند
با حصار یاس
باغچه وزمین
پوشیده از برگ
دو درختی
با آویز های سرخ خرمالو
استخر خالی از آب
ساختمانی بزرگ
ایوانی با صندلی های رنگی
چهره های گوناگون
همه سپید پوش
من
{ در میان}
وتنها
وسکوت
*******
با موئی سپد
لباسی سپید
قلبی سپید
بالا نشسته است
چون فرشتگان
و آغوش گشوده است
به وسعت کهکشان
وفرا می گیرد
مهر وکلامش
تمام انسانهای مشتاق را
تا بیاموزاند
هنر زندگی را
نمیدانم
نام این فرشته چیست
دامما
*******
صدای دامما
مهربان
آرام
موزون
سرودهای مقدس
سرودهای روحانی
مراقبه
وتمنا
تمنای رقص
پرواز
*******
ابرها طلائی اند
صبح رسیده
خورشید درخشیده
طبیعت بیدار است
کلاغ ها پروازکنان
بیداری طبیعت را
یاد آوردند
روز آخر
مراقبه متتا
پایان سکوت شریفه
آغاز سخن شریفه
سخن
از بذل محبت
از زیبائی مهر
از حقیقت عشق ودوستی
از یکرنگی
از تقسیم شادیها
از زیبا کردن زندگی
از ویپاسانا
********
نینوچکا ممنونم که مرا به ویپاسانا پیوند زدی
تجربه ای که تا کنون نداشتم .سخت ترین و زیبا ترین
وادی
تولدی بدون خواستن
جانی برای زیستن
نامی برای داشتن
کاری برای بودن
مهری برای ورزیدن
تختی برای خوابیدن
خوابی برای رویا
رویائی برای ارزوها
ارزوئی برای فرداها
فرداها
و فرداها
وادی
تنها مکان ارامش من ..........
خزان
درختان
ایستاده در خوابند
وبرگ هایشان
رنگین کمانی از
سبز وزرد وسرخ
شناور درباد
اینک
فرش زمین اند
خزان
این است راز پر رمز
طبیعت .......
ارباب
با حلقه ای زرین
توری سپید
لباسی حریر
ابروانی سیاه
***
پای کوبان در اطاق
این که این جاست
به راستی
ارباب من است ......
***
نگاه کن که میرود زمخت
چون خرس همیشه
نمیدانم
چرا نمی خندد
این زمخت ارباب من.........
***
ارباب من خشمگین است
با نفسی اتشین
چه مضحک است اربابم
ارباب
مرا به بخش
که هنوز در نیافتم
از چه رو دوستم داری...........؟
کیستم
کیستم من
سبوئی خالی از می
نوازنده بی نی
کیستم من
اسمان بی ستاره
دشت بدون لاله
کیستم من
نمیدانم
زمانی
من بودم
وما بودیم
سبوئی وسازی
دشتی ونیازی
اینک .........